U ovom izlaganju, predstaviće se načini i metode prostornog storytellinga u animiranim instalacijama, medju kojima su Sisters (2012), Splendid Isolation (2010) kao i kratki osvrt na novi rad u nastanku. Prethodno ću se osvrnuti na širi kontekst, te objasniti ključne razlike u procesima stvaranja priče za konvencionalne animirane filmove kao i za one osmišljene za proširenu animaciju. Obzirom da su gore pomenuti radovi izvedeni u tehnici lutka animacije, uloga ove tehnike i njenih inherenthih karakteristika će se takođe razmatrati, sa ciljem otkrivanja na koji način materijalnost (?) ove tehnike utiče na promatrača u prostorima proširene animacije.

Lea Vidaković je multimedijalna umetnica koja radi na području animiranih instalacija i proširenih medija, primenjujući tehniku tardicionalnog lutka filma. Završila je studije animacije na HVO u Norveškoj (2010), diplomirala na grafičkom smeru na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu (2011) i završila master studije audio-vizuelne umetnosti na KASKu u Belgiji (2012). 2020 doktorirala je na smeru animacije na NTU/ADM u Singapuru. Njeno istraživanje u području animiranog filma zasniva se na temi fragmentiranih i drugih alternativnih tipova narativa za animarane instalacije i proširene medije. Izlagala je na brojnim grupnim i samostalnim izložbama, festivalima animiranog filma i konferencijama. Dobitnica je više umetničkih i filmskih nagrada. Živi u Lisabonu, gde predaje lutka animaciju i fotografiju na univerzitetu Lusofona.